لباسها

یک زن ایرانی با شلوار و کت زیبا نیست، زشت است

ما مسلمان هستیم ولی عرب و ترک نیستیم ؛ ما متمدن هستیم ولی اروپایی و آمریکایی نیستیم

مجید بهرام بیگی

مدتهاست که صحبت از لباسهای سنتی ایران می شود و تلاش برای وارد کردن این ارزش فرهنگی در جامعه می باشد. در اصل این کار قابل تحسین است ولی از خود باید پرسید که چرا این امر مورد قبول قرار نمی گیرد ؟ 

دلایل زیادی وجود دارد


 نخست اینکه وقتی سخن از لباسهای سنتی به میان می آید فقط از این لباسها برای زنها صحبت می شود و نه برای مردان ؟! و زنها به حق از خود می پرسند که چرا این سنت گرایی که با عقاید اسلامی نیز پیوند خورده فقط برای آنان است و مردها از این سنت گرایی استثناء هستند ؟ کجایند لباسهای سنتی مردان ؟ آیا اصلأ زیباست که مردی با کت و شلوار اروپایی و زنش با لباس کاملأ سنتی در خیابان یا محفلی حضور یابند ؟

 دوم اینکه لباس های سنتی بایستی خود را با شرایط کنونی تطبیق دهند. لباس زنی که در شالیزار ها کار می کند با لباس سنتی زنی که هر روز صبح  به اداره میرود نمی تواند یکی باشد.لباس یا چادر سیاه عزاداری با لباس یا چادرجشن و سرور نمی تواند یکی باشد. من متوجه نمی شوم چرا بسیاری زنان معتقد مسلمان فقط چادر سیاه می پوشند ؟ آیا همیشه عزادارند ؟! من در هیج جا نخواندم و از هیچ رهبر مذهبی هم نشنیدم که حجاب اسلامی باید سیاه باشد

پس چه کار باید کرد ؟

لباس های سنتی باید (برای مردان و زنان) ساده و با رنگهای زنده باشند
لباس های سنتی باید (برای مردان و زنان) زیبا باشند (در اینجا می توان از هنرهای دستی ایرانی مانند پولک دوزی ، منجوق دوزی ، میله دوزی و... استفاده کرد
لباس های سنتی باید (برای مردان و زنان) برای کار راحت باشند
 لباس های سنتی باید (برای مردان و زنان) ارزان باشند

در اینجا می توان نگاهی به لباسهای کشور های مسلمان آفریقا شود

تمام لباسهای کار بایس یک اونیفورم با گرایش و مدل ایرانی باشد یعنی اگر در دبستانها و دبیرستانها و دانشگاه ها و محل کارهای دولتی مانند بیمارستانها و غیره اونیفورم داشته باشیم کم کم لباسهای ملی جای خود را می گیرند و لباسهای خصوصی فقط در زمانها خصوصی مورد استفاده قرار می گیرند و این کار حتی برای مردم نیز کار را راحت تر میکند

استانها و استاندارها بایس آسنین بالا بزنند و باید از خود بپرسند اگر ما یک کشور بودیم و تحریم پوشاک داشتیم چگونه لباسهای حود را تإمین می کردیم ؟

 لباس دوزی ها را هم مانند دیگرکارها بایس فردی کرد و از وضع صنعتی بیرون کشید زیرا که به نفع محیط زیست و کار سازی میشود زن ومردها  میتوانند پارچه مورد نظر خود را انتخاب کنند و نوع مد لباس ایرانی با یقه های مختلف و برش های مختلف خود انتخاب کنند  

اگر از زنها می خواهیم که مو های خود را بپوشاند باید همین را از مردان هم بخواهیم زیرا که مردی با موهای آراسته و آرایش کرده با مردی که اصلأ مو ندارد تفاوت دارد.در ادیان هم مردها سر خود را می پوشاندند و می پوشانند.در دین یهود کلاه بر سر می گذارند ، در دین اسلام عمامه می گذاشتند، در دین هندو پارچه می پیچند.اگر به تخت جمشید هم نگاه کنیم لباسهای مردان بلند و همه هم کلاه دارند و این بایس از کوچکی عادت شود .کلاه های مادی و پارسی و لباسهای ایرانی کجایند ؟؟ حال اگر بخواهیم این سنتی گرایی را که بوی اسلام گرایی هم میدهد فقط برای زنها باشد این مورد قبول زنها قرار نمی گیرد و سیاست لباسهای سنتی شکست خواهد خورد

اگر لباسهای مطرح شده این شرایط را نداشته باشند مورد قبول قرار نمی گیرند. این لباسها بایستی هم در داخل یک اداره و در خارج اداره پوشیدنی باشند. این امر را بوضوح در لباسهای زنان ومردان هندی می بینیم .بایستی این لباسهای سنتی از کوچکی و بچگی در مهد کودک مدارس دبیرستانها و دانشگاه ها  مورد استفاده قرار گیرد


هر استان باید لباس سنتی استان خود را برای مردان و زنان به نمایش گذارد و مراکز مشخص فروش نیز ایجاد کند
 حفاظت از لباسهای سنتی ایرانی بایستی به عنوان یکی از پایه های تمدن ایرانی شناخته شود و در بخش فرهنگی قانون اساسی جدید نوسته شود و دولت حمایت و گسترش آن را یکی از وظایف خود بداند

نگاهی کنید به فرانسه و آنگلستان و اطریش و آلمان و دیگر کشورهای اروپایی چگونه در حفظ پوشاک ملی خود می کنند

فستیوالهای مختلف برپا می کنند و در خیابانها با لباسهای خود در روزهای مهم کشور می گردند

ما چکار می کنیم؟

همه جوانها با شلوار جین و کت  با نامهای انگلیسی و کفش آدیداس و دخترها و زنها که افتضاح تر با عطرهای اروپایی

گویا این ملت از زیر بوته در آمده است و فرهنگ لباس ندارد ؟ گویا مادربزرگهای ما نمیدانستند چگونه خود را خوشبو و آرایش کنند 

افتضاح

جهانگردها به ایران نمی آیند تا مردمی در خیابانها ببینند که مانند آمریکاییها یا فرانسوی ها لباس پوشیده باشند و مارک خارجی لباس خود  را به رخ هم بکشند بلکه ترجیح می دهند مردمی با لباسهای بومی و ایرانی را در خیابانها ببینند

ایجاد مراکز لباسهاس سنتی فایده های زیادی برای کشور دارد

:
- هویت ملی و سنتی مناطق مختلف ایران حفظ می شود.
- برای قشری از جامعه ایجاد کار می شود.
 - امکان صدور این لباسها و ورود ارز به کشور میشود.

- ارزشهای جهانگردی ایران را بالا میبرد و تشویق به ایران گردی می شود

 

حمایت ازهنر تولید پوشاک ایرانی و اقوام آن باید در بخش فرهنگی قانون اساسی جدید نوسته شود و دولت باید حمایت از این هنر زیبا و گسترش آن را تضمین کند. این هنر باید در دبستان ها و دبیرستانها و مراکز هنری به جوانان آموخته شود واردات پوشاک در قانون اساسی بایس ممنوع اعلام شود تا همه بدانند که این صنعت بایس بومی شود  

 

چرا نوشتن ممنوع شدن واردات پوشاکی در قانون اساسی مهم و خوب است ؟ 

نخست این پیام را به سرمایه گذاران ایرانی میدهد که میتوانند با خیال راحت در این بخش سرمایه گذاری کنند و ترسی از ورود اجناس خارجی نخواهند داشت و تنها رقابت داخلی موجود است که این به کیفیت اجناس می افزاید

دوم اینکه کنترل دولتی را بسیار آسان می کند

سوم اینکه این پیام را به سرمایه گذاران خارجی میدهد که در اینجا تنها سرمایه گذاری ممکن است ولی واردات امکان ندارد و آنها نیز در این بخش سرمایه گذاری و تولید کار می کنند

مجید بهرام بیگی

http://www.majidbahrambeiguy.at/gallery-galerie-galerie-negar-xane/07.html 7 نگاه کنید

Nach oben