نامه ای از یک ایرانی خطاب به ملت و دولت روسیه
حمله روسیه به اوکراین، به تهاجم گستردهٔ روسیه به همسایهٔ غربی خود، اوکراین، از تاریخ ۵ اسفند ۱۴۰۰ (۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲) شروع شد که نشان‌دهندهٔ تشدید چشمگیر بحران روسیه و اوکراین بود که از سال ۲۰۱۴ آغاز شده بود. این تهاجم، بزرگ‌ترین حملهٔ نظامی متعارف به خاک اروپا از زمان جنگ جهانی دوم است .
حالا که این نامه را به شما روسها مینویسم بیش از سه سال از این جنگ می گذرد و هر دو کشور خسارتهای اقتصادی بسیاری را متحمل شده اند که بایس انها را با ساختن دوباره جبران کرد. خرجهایی که میتوانست برای بهبود وضع اقتصادی روسیه قبل از جنگ مصرف شود و این یعنی یک عقب گرد اقتصادی و تضعیف اقتصاد کشور روسیه و تنزل قدرت به خصوص در مقابل جمهوری خلق چین که میشد جلوگیر کرد که متاسفانه عمل نشد.
Письмо иранца российскому народу и правительству
Вторжение России в Украину, масштабное вторжение России в страну своего западного соседа, Украину, началось 24 февраля 2022 года, ознаменовав собой значительную эскалацию российско-украинского кризиса, начавшегося в 2014 году. Это вторжение является крупнейшим нападением с применением обычных вооружений на территории Европы со времен Второй мировой войны.
Когда я пишу это письмо вам, россияне, прошло более трёх лет после войны, и обе страны понесли значительные экономические потери, которые Байс пытается компенсировать путём восстановления. Расходы, которые можно было бы направить на улучшение экономического положения России до войны, означают экономический спад, ослабление российской экономики и снижение её влияния, особенно по отношению к Китайской Народной Республике. Этого можно было бы избежать, но, к сожалению, этого не произошло.
از آن بدتر کشته شدن حداقل 120.000 از روسها در این جنگ بود. پدران و پسرانی که دیگر بر نمی گردند و غم و غصه نبودن آنها تا پایان عمر خانواده آنها را عذاب میدهد. به این افراد بایس هزاران هزار سربازی که قطع عضو شده و یا از مشکلات روانی جنگ رنج می برند را نیز افزود که خرج بسیاری بر گردن دولت روسیه در واقع مالیات دهنده روس میگذارد.
من قبول دارم که منشا این مشکلات تهاجم فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و نظامی غرب به اوکرایین و کودتایی رنگی بود ولی ایا روسها در این میان بی تقصیر بودند ؟
دولت روسیه از این می گوید که قدرتهای اروپایی هنوز در سر نقشه های امپریالیستی خود را در سر می پرورانند و میخواهند به دوران ابرقدرتی سابق خود برگردند و به همین دلیل با روسیه خصومت می ورزند ولی آیا روسیه این ایده ها را خود در سر نمی پروراند؟؟
Хуже того, в этой войне погибло по меньшей мере 120 000 россиян. Отцы и сыновья, которые так и не вернулись, и чьё отсутствие будет преследовать их семьи до конца жизни. К этим людям Баис добавил тысячи солдат, которым ампутировали конечности или которые страдали от связанных с войной проблем с психическим здоровьем, что дорого обошлось российскому правительству, по сути, российским налогоплательщикам.
Я согласен, что истоками этих проблем стали культурное, экономическое, политическое и военное вторжение Запада на Украину и «цветной переворот», но были ли русские невиновны в этом?
Российское правительство утверждает, что европейские державы всё ещё мечтают о своих империалистических планах и хотят вернуться к временам былой сверхдержавы, и именно поэтому они враждебно относятся к России. Но разве сама Россия не мечтает об этом?
نگاهی به تاریخ
قبل از انقلاب کبیر کمونیستی؛ نیکلای اول و نیکلای دوم بسیاری از سرزمینها را در اختیار داشتند که اصلا هیچ رابطه ای ملی و فرهنگی با روسیه نداشتند و به زور و با جنگ گرفته شده بودند برای مثال در قرارداد ترکمنچای در زیر ساطنت نیکلای اول سرزمینهای آذربایجان و خوارزم (ترکمنستان) و سغد ( ازبکستان) و تاجیکستان زیرسلطه او بودند .این سرزمینها بخشی از ایران بودند که توسط او به زور گرفته شده بود.
پس از انقلاب کبیر بوسیله لنین انقلابیون کمونیست اعلام آزادی این سرزمینها را کردند ولی با سر کار آمدن استالین این سرزمینها نه تنها به کشور مادری ایران باز نگشت بلکه با ایجاد سیستم اتحاد جماهیر شوروی این تسلط با نشاندن دست نشانده های کمونیستی استالینی محکم و سخت تر شد. این عطش برای نفوذ در سرزمینهای دیگر و اشاعه اتحاد جماهیر شوروی ؛ لئونید برژنف تصمیم گرفت به افغانستان حمله و آن را تسخیر کند . پس از ورود به افغانستان مواجه با مقاومت مردم مسلمان افغانستان شد و پس از ده سال جنگ ( تخمین زده می‌شود که حدود ۶۵۸٬۰۰۰ تا ۶۶۹٬۹۴۹ نفر کشته روسی در افغانستان) با شکست و تحقیر آنجا را ترک کردند.
Взгляд на историю
До Великой коммунистической революции Николай I и Николай II владели многими землями, не имевшими национально-культурных связей с Россией и захваченными силой и войной. Например, по Туркменчайскому договору, во времена правления Николая I, земли Азербайджана, Хорезма (Туркменистан), Согда (Узбекистан) и Таджикистана оказались под его властью. Эти земли были частью Ирана, захваченного силой.
После Великой коммунистической революции, совершённой Лениным, коммунисты-революционеры провозгласили освобождение этих земель, но с приходом к власти Сталина эти земли не только не вернулись на родину Ирана, но и с созданием Советского Союза это господство усилилось и стало более затруднительным из-за присутствия коммунистических марионеток Сталина. Эта жажда влияния на других территориях и расширение Советского Союза привели к тому, что Леонид Брежнев решил напасть и завоевать Афганистан. Войдя в Афганистан, они столкнулись с сопротивлением мусульманского населения Афганистана, и после десяти лет войны (по оценкам, в Афганистане погибло от 658 000 до 669 949 русских) они ушли, потерпев поражение и унижение.
پس از فروپاشی کمونیست امید براین بود که همه چیز در روسیه فرق کند ولی آنچه را در غرب برای استیلا بر کشورهای دیگر می بینیم دولتهای روسیه هنوز در پنهان و بی صدا دنبال میکنند.
اگر قبول کنیم که ره روسها در مورد ضوع او کرایین و دلایل آن راست می گویند که اوکرایینیها در اصل روس هستند و دولتی فاشیست بر روی کار آمده و حقوق روس زبانها را رعایت نمیکند یعنی در واقع روسها یک اقلیت در یک کشوری هستند که روس نیست !! بعد به مناظقی حمله و بمب باران میکند که خود میگوید بایس از دست فاشیستهای اوکرایینی نجات پیدا کنند و در این بمب باران روسها را میکشد !!
آیا دولت روسیه بایستی این سرزمینها را با کشتار هزاران سرباز روس در تسلط می گرفت یا بهتر نبود آن مناطق و شهرهایی مانند کیف که به قول دولت روسیه مراکز فاشیستها و اسلحه های آنها بودند را بمب باران میکرد تا بر سر میز مذاکره برای احیای حقوق روسها بنشینند یادولت روسیه هم در سر به فکر گسترش روسیه بود ؟؟ آیا این همان کاری نیست که اسراییل بر سر تمامی مردم غزه به خاطر فقط گروه حماس می آورد و روسیه به خاطر یک گروه فاشیست (از قول او در اوکرایین) بر سر مردم اوکرایین انجام میدهد ؟
После краха коммунизма была надежда, что в России всё будет иначе, но то, что мы видим на Западе, – это захват других стран, к которому российские правительства продолжают тайно и молчаливо стремиться.
Если мы скажем российскому правительству правду об Украине, которую оно всегда заявляет, что украинцы – это по сути русские, и что к власти пришло фашистское правительство, не уважающее права русскоязычных, то на самом деле русские – меньшинство в стране, которая не является русской! Затем оно атакует и бомбит районы, которые, по его словам, следует защитить от украинских фашистов, и в ходе этих бомбардировок погибают русские!
Должно ли было российское правительство взять под контроль эти земли, убив тысячи российских солдат? Или не лучше ли было бомбить те районы и города, например, Киев, которые, по мнению российского правительства, были рассадниками фашистов и их оружия, чтобы они сели за стол переговоров и вернули права русских? Или российское правительство тоже думало о расширении России? Разве не то же самое делает Израиль со всеми жителями Газы из-за ХАМАС, и не то же самое делает Россия с народом Украины из-за фашистской группировки (на Украине, как он выразился)?
بعد بسیاری از روسها از خود می پرسند که چرا اروپا با ما چنین رفتاری دارد و ما را به چشم یک کشور اروپایی نمی نگرند ؟ زیرا که دولت مردان روسیه با دانستن بزرگی روسیه و کلاهک های اتمی خود که در اختیار دارند اروپا را حیاط خود حساب می کنند و معیار خود را آمریکا میدانند (آمریکا هم مکزیک و کاندا را حیط خود حساب میکند) . پس در این وضع چرا بایس اروپا برای روسیه یک حساب همکاری اروپایی باز کند؟
حال فرض کنیم هر آنچه را روسیه میخواهد بدست آورد ولی در پایان روسیه بازنده است . چرا ؟
1 روسیه دیگر هرگز نمیتواند روابطی سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و توریستی پیش از جنگ را با اروپا داشته باشد و اروپا روسیه را طرد میکند.
2 احساس انزجار و تنفر و بی اعتمادی از روسها به دلیل اوکرایین مانند زخمی باز بر بدن اروپا میماند
3 شاید روسیه با هزاران کشته و زخمی چند منطقه دراوکرایین را ببرد ولی اروپا را می بازد
حال دولت روسیه دندان خود را دوباره برای مناطقی که در قلمرو هزاران ساله تاریخی فرهنگی ایران اسلامی است یعنی آذربایجان و سغد (ازبکستان) و خوارزم (ترکمنستان) و تاجیکستان و افغانستان و پاکستان تیز کرده است و به دنبال ماجرا جویی های جدید می گردد. نتیجه این ماجراجویی در قفقازبر سر مناظق ایرانی را با معامله ارمنستان و آذربایجان و آمریکا بر سر کریدور تجارتی دیدیم که صد در صد صدمه به ایران و خود روسیه است. چه اندازه بایس یک نفر که خود را سیاستمدار بداند احمق باشد که در رویای بازگرداندن سیستمی مانند اتحاد جماهیر شوروی در روسیه پس از 26 دسامبر 1991 را داشته باشد (34 سال پیش) !!
Тогда многие россияне задаются вопросом, почему Европа относится к нам так и не считает нас европейской страной? Потому что российские государственные деятели, зная размеры России и количество ядерных боеголовок, не считают Европу своим задним двором, а ориентируются на Америку (Америка также считает своей территорией Мексику и Канаду). Так почему же в этой ситуации Европа должна открыть для России счёт европейского сотрудничества?
Теперь предположим, что Россия получает всё, что хочет, но в конечном итоге Россия остаётся в проигрыше. Почему?
1. Россия больше никогда не сможет поддерживать довоенные политические, культурные, экономические и туристические отношения с Европой, и Европа оттолкнёт её.
2. Чувство отвращения, ненависти и недоверия к россиянам из-за Украины остаётся открытой раной на теле Европы.
3. Россия может получить несколько регионов на Украине с тысячами убитых и раненых, но потеряет Европу.
Теперь российское правительство снова наточило зубы на регионы, находящиеся на территории тысячелетней историко-культурной истории исламского Ирана, а именно на Азербайджан и Согд (Узбекистан), Хорезм (Туркменистан), Таджикистан, Афганистан и Пакистан, и ищет новых приключений. Результатом этой авантюры на Кавказе, связанной с иранскими территориями, стала сделка между Арменией, Азербайджаном и США о торговом коридоре, которая на 100% вредна как для Ирана, так и для самой России. Насколько же глупым должен быть человек, считающий себя политиком, чтобы мечтать о восстановлении системы, подобной Советскому Союзу, в России после 26 декабря 1991 года (34 года назад)!
حال روی صحبت من به مردم و دولت روسیه است
آنچه را که به شما تعلق ندارد به شملا تعلق ندارد و دست از پا درازتر نکنید تا افغانستانهای دیگر نداشته باشید. اگر شما روسها به این مناظق سفری کنید جز فرهنگ ایرانی اسلامی چیزی نمی بینید .
زمانهایی ازبکها و ترکها با تهاجم آنجا را بزور از ایران جدا کردند و شروع به ازبک و ترک گرایی کردند بعد شما روسها آمدید و الفبا و نامهای این مردم را به زور تغییر دادید آنجا اسکان گزیدید و روسها زیاد شدند و حال روسها پس از پایان کمونیسم دوباره پا میان گذاشتند تا ما شاهد اوکرایینی جدید در منطقه قفقازباشیم .
آیا این همان چیزی نیست که روسها از آمریکاییها و اروپاییها انتقاد می کنید ؟؟
پس : پا را از گلیم خودتان درازتر نکنید و در امورمناظق تارخی فرهنگی ایران که به شما مربوط نیست دخالت نکنید تا پس از باختن اروپا ایران و دوستان ایران را از دست ندهید . مردم مسلمان این منطقه و ایران دوباره این اجازه را به شما نخواهند داد.
فقط یک ایران قوی و دوست امنیت روسیه را حفظ میکند و از تکه تکه شدن آن جلوگیری میکند ولی این روسیه و دولت روسیه هستند که بایس از اشتباهات گذشته عبرت بگیرند و آن را تکرار نکنند.
آریا بهرام
Теперь моё обращение к народу и правительству России.
То, что вам не принадлежит, вам не принадлежит, и не выходите за рамки своих возможностей, чтобы у вас не было других Афганистанов. Если вы, русские, поедете в эти регионы, вы не увидите ничего, кроме ирано-исламской культуры.
Когда-то узбеки и турки силой отделили их от Ирана, вторгшись туда, и начали перенимать узбекские и тюркские ценности. Затем вы, русские, пришли и силой изменили алфавит и имена этих народов, поселились там, и число русских увеличилось. Теперь, после падения коммунизма, русские снова вмешались, и мы можем наблюдать новую Украину на Кавказе.
Разве не за это вы, русские, критикуете американцев и европейцев?
Итак: не выходите за рамки своих возможностей и не вмешивайтесь в исторические и культурные дела Ирана, которые вас не касаются, чтобы после поражения Европы вы не потеряли Иран и его друзей. Мусульманское население этого региона и Ирана не позволят вам сделать это снова.
Только сильный и дружественный Иран сможет обеспечить безопасность России и предотвратить её распад, но именно Россия и российское правительство должны извлечь уроки из прошлых ошибок и не повторять их.
Арья Бахрам